Opa Frans heeft z’n bankje in ’t Goor

In Mierlo-Hout zijn er maar weinig mensen die Frans Schamper niet kennen. Of beter gezegd: die opa Frans gekend hebben, want Frans overleed plotseling eind december 2024. Zijn dikwijls uitgesproken wens voor een bankje in het Goor, was nog niet vervuld. Dus hebben de vrijwilligers van de commissie Flora en Fauna van de wijkraad Mierlo-Hout er samen met de gemeente Helmond ervoor gezorgd dat op een plek in het Groot Goor, waar Frans dagelijks te vinden was, een bankje kwam, ter nagedachtenis aan deze bijzondere natuurmens.

Frans Schamper was een natuurliefhebber en hij was er ook iedere dag te vinden. Ter nagedachtenis van Frans is op woensdag 11 juni 2025 een bankje onthuld door wijkwethouder Thomas Tuerlings, samen met Ellie, de weduwe van Frans, en hun kleinzoon. Wijkraadlid Tinie Gruijters heeft in een korte toespraak uitgelegd waarom het bankje juist dáár is geplaatst, waarna hij het woord gaf aan wethouder Tuerlings, die een prachtige speech had voorbereid.

Mooie woorden voor Frans

“We staan hier vandaag op een bijzondere plek, midden in de natuur aan de rand van het Groot Goor. Het is een plek waar rust en ruimte samenkomen. Deze plek betekent voor velen gewoon een mooi wandelgebied, maar betekende voor één persoon zoveel meer. Vandaag brengen we hulde aan die persoon: Frans Schamper. Zijn overlijden op 17 december liet een groot gemis achter in onze gemeenschap. Frans leefde met, in én voor de natuur. Frans was overal in de wijk aanwezig waar het ging om natuur en biodiversiteit: hij was actief lid van de wijkraad in de commissie Flora en Fauna, was lid van het IVN waar hij zijn kennis en passie deelde. Hij was een bekend gezicht in het Groot Goor, of zoals hij het zelf noemde ’t Gauwer. Frans was een toegewijd beschermer van speciale diersoorten. Bijzondere aandacht was er voor de reeën, het ijsvogeltje en de gierzwaluw, maar ook voor de vleermuispopulatie zette hij zich in.”

Educatie aan schoolkinderen

“Verder kenden vele schoolkinderen hem als opa Frans: hij nam hen mee naar de bossen en liet hen tijdens de excursies met andere ogen naar de natuur kijken. Hij nam hen mee door het Goor, ze zochten naar diersporen en luisterden naar de vogels. Zoals iedere mens zijn eigen plekje heeft om tot rust te komen, had Frans dat bij het bankje waar hij zicht had op de weilanden van appelboer Jurrius. Maar dat bankje is er niet meer. Dus vandaag herstellen we een plek van betekenis: we plaatsen een nieuw bankje en dan geen gewoon bankje, maar een herinneringsbankje, een plek waar zijn geest mag blijven voortleven en waar we Frans kunnen gedenken.” Namens de gemeente bedankte de wethouder de initiatiefnemers voor hun inzet en ook de commissie Flora en Fauna van de wijkraad werd bedankt voor de blijvende zorg voor het erfgoed van Frans. “Laten we dit bankje niet alleen zien als een herinnering aan wie Frans was, maar ook als een uitnodiging om stil te staan, te kijken en te luisteren. Om met aandacht om te gaan met wat groeit, kruipt, loopt en vliegt in onze omgeving. Laat deze plek ons inspireren, zoals Frans dat deed, “ aldus de wethouder. Hierna werd door wethouder Tuerlings en de familie van Frans de vlag verwijderd van het bankje en kwam de herinneringsplaquette tevoorschijn. Voor de weduwe van Frans was er eenzelfde plaquette, voor thuis aan de muur te hangen. Na de officiële onthulling werd er met een mooie wijn getoost op Frans. Op YouTube is een samenvatting te zien van de onthulling.

Foto’s zijn van Frans Schamper, Mario Coolen en Anja Donkers